Kiseonik je poetsko delo koje akumulira bes, nade, emocije i razmišljanja čitave jedne  generacije. Ono sa njima komunicira, a ponekad, u njuhovo ime, pamfletski progovara parole na sceni.

“Kiseonik je iz dramskog dela izrastao u pokret i ja sam čitajuci ga shvatio da je to jedan od retkih pokreta čiji bih voleo da budem član. Nije reč o propagiranju ideja, stavova i ideologija i njihovoj dogmatskoj sistematizaciji kao sto je to obično slučaj sa pokretima koji nas vuku u svoje redove. Reč je o stavu prema politici, društvu, ljubavi, moralu,pozorištu, naravno i svemu onome što nam je u bitno u životu ili bi barem trebalo da nam bude”, kaže Ivan Baletić, reditelj predstave.

Drama ima specifičnu formu i analizira pitanja ljubavi, dobrote, mržnje, vere, nasilja, seksualnosti, opsednutosti novcem, terorizma, politike i demokratije u postmodernim i posttranzicionim društvima danas kroz deset različitih kompozicija.

“Poetičnost ovog teksta, koji je napisan u  prozi, ne leži u rimi i pesničkom metru već u načinu i stilu pripovedanja dogadjaja. Broj deset je važan zbog religijske konotacije i reference. Deset Božijih zapovesti su zajedničke za sve religije. Svaka kompozicija počinje jednom religijskom referencom u vidu citata koji  naizgled diktiraju tematiku svakog odeljka. Drama zapravo svojom tematikom prodire mnogo dublje od analiziranja klera i religijskih pitanja“, objašnjava Baletić.

Pored dva glumca, u predstavi učestvuje i kompozitorka muzike, istovremeno i izvođač muzike i perfiormer na sceni. Njena interpretacija preuzima mesto lika u u celokupnom scenskom događanju.

“Uz glavne glumce, Jelenu Ilić i Vladimira Aleksića, kompozitor muzike Manja Ristić, kao i autor video rada Stevan Lung imaju uloge koje prevazilaze uobičajeni značaj i doprinos ovih saradnika u tradicionalnom teatru. Oni predstavljaju dva meta-lika, dva dodatna „glumca“ koji učestvuju u radnji predstave i takodje imaju svoje linije radnje koje se prepliću sa glumačkim i u zajedničkoj su interakciji”, ističe Baletić.

Dramaturg predstave je Jelena Paligorić, kostimograf Magdalena Klašnja, dok je prevod teksta uradio Novica Antić.