Izlagači PO POZIVU i po izboru primljenih radova na osnovu izbora komisije od strane urednika izložbe: Aleksandar Janković, Andrija Markuš, Branislav Milenković, Darja Čoko, Dejan Milivojević, Đorđe Mandrapa, Igor Kuvač, Iva Marisavljević, Karl Mičkei, Ksenija Bulatović, Ljubomir D. Stanković, Mihajlo Mitrović, Milan Dimitrijević, Milan Lojanica, Milutin Đilas, Mirjana S. Lukić, Nikola Milanović, Petar Arsić, Petar Stelkić, Radoslav Karanović, Saša Buđevac, Spasoje Krunić, Srđan Gavrilović, Svetislav Popović, Uroš Janković.

 

O marginama…
MARGINE nastaju negde sa strane… Na nekim bačenim i “nebitnim” papirima..MARGINE su male HRONIKE vremena i dogadjanja na pojedinim projektima ili u procesu projektovanja… Nekada su i čista impresija a nekada, ništa više do puke fantazije koja ima za cilj pokretanje mašte…

O crtežu u arhitekturi…
CRTEŽ u arhitekturi predstavlja neodvojivu komponetu u procesu projektovanja. On ne mora biti samo prikaz budućeg dela ili projekta, ne mora ga čak ni podražavati ali sastavni je deo promišljanja arhitekture koja baš kroz CRTEŽ počinje da živi jedan sasvim drugačiji život. Crtež je inicijacija za arhitekturu, on predstavlja početak ideje u okvirima nepregledne beline papira na kojem nastaje kao trag razmišljanja. CRTEŽ tako postaje neodvojiv element, ne samo procesa projektovanja već arhitektonskog oblikovanja i stvaranj. CRTEŽ je ono što u današnje vreme odvaja onu ljudsku komponentu u stvaralaštvu od čisto tehnicističke u proizvodnji…

O arhitektama kao crtačima…
Celokupna istorija arhitekture zapravo je istorija CRTEŽA. Celokupna istorija umetnosti u sebi sadrži crteže ARHITEKTURE. Kako za slikare, tako i za arhitekte crtež predstavlja OSNOV. U pogledu moderne arhitekture, od Piranezijevih (Giovanni Battista Piranesi) crteža, preko Bulea (Etienne –Louis Boulle) i Ledua (Claude Nicolas Ledoux), čiji crteži predstavljaju vizije prostora koji se transponuju u arhitektonske koncepte prostora, preko Šinkela (Karl Friedrich Schienkel) i Labrusta (Henry Labrouste) koji ih transponuju u upotrebnu arhitekturu. Čitava plejada arhitekata moderne – Le Korbizije (Le Corbusier), Mis van der Roa (Mis van der Rohe), Rihard Nojtra (Richard Neutra) ili arhitekate okupljene oko staklenog lanca ekspresije, Gropijus (Walter Gopius), Hans i Emil Lukhardt, Erih Mendelson (Erich Mendelsohn), Herman Finsterlin, Max Taut i Bruno Taut koriste crtež kao snažno oruđe ekspresije svog rada i on presdstavlja snažnu podršku njihovom radu. Nekada je to samo par linija na listu papira koje su dovoljne da iz njih postane kuća ili komad nameštaja ili nov urbanistički koncept uređenja čitavih naselja pa i gradova. Luj Kan (Louis Kahn) tako razvija svoje vizije američkih gradova, F.L. Rajt (Frank Lloyd Wright) svoj koncept za Brodejker grad (Broadacre city). Sa druge strane San‘t Ellia anticipira stanovanje budućnosti baš kroz sopstvene vizije grada kroz crtež a Alison i Peter Smitson (Alison, Peter Smithson) istražuju relacije na nivou ulice, bloka i grada stavljajući korisnike prostora u složene korelacije sa urbanim organizmom. Sam CRTEŽ je zapravo početak puno složenijeg sistema CRTEŽA koji nastaju tokom rada na projektima. Nekada do daljeg rada i ne dolazi ali ideja time ne umire. Ona ostaje zapisana na parčetu ili parčencetu papira ili možda salvete, u trenutku inspiracije ili razgovora i on kao takav predstavlja čist produkt unutrašnjeg sveta koga arhitekta u sebi čuva. A ti svetovi mogu biti raznoliki. Šareni ili crno beli. Jednostavni ili kompleksni. Puni ili prazni, gde praznina predstavlja čistu redukciju elemenata do njegovog potpunog prečišćavanja koje vodi nedvosmisleno u MINIMUM. Crtež je i odlična osnova teoretskog u arhitekturi i često, baš u toku procesa projektovanja, on IZLAZI iz ruke stvaraoca kao inicijal PISANJA arhitekture. Tako Čumi postavlja koren svojoj teoretskoj raspravi o Arhitekturi i Disjunkciji a Alvaro Siza koristi baš crtež za svoje Zabeleške o Arhitekturi.
U našoj sredini, u vremenu koje je sada već daleko iza nas ostali su crteži jednog Uroša Martinovića, Bogdana Bogdanovića koji je u crtežu imao osnov za svoje kompleksne anamorfoze, Nikola Dobrović je znao da zamoli svoje student da skiciraju ili nacrtaju neki blok ili zgradu u kojoj žive ili pak da definišu arhitektonski događaj na uglu kroz crtež, Ranko Radović je kroz crteže prikazivao složene odnose figure i okruženja, Spasoje Krunić višeslojne teksture objekata i materijala, Aleksandar Jermolenko bavio se fantastičnom ilustracijom dok Đorđe Bobić danas vešto ukazuje na svakodnevicu baš kroz crtež a Aleksej Brkić crtežom objašnjava sintetičko i dijastatičko stanje struktura ili kvadratura u okviru arhitekture. Milan Zloković istražuje proporcijske dijagrame pravougaonika, ispitujući ih kroz crteže prostih formi terakota dok Mihajlo Mitrović, najstariji živi arhitekta na našim prostorima u najboljem mogućem maniru veštog skic ctrtača beleži ambijente Venecije i Karnaka dokazujući da je crtež NEODVOJIVI deo arhitektonskog stvaralaštva od neprocenjive vrednosti.

Ideja…
… da se napravi jedna ovakva izložba proističe iz potrebe jednog arhitekate da pokaže deo opusa u radu koji se ne vidi i često ne prepoznaje kod već gotovog objekta. Mnogi od crteža predstavljaju premišljanja i o samom radu, pauze u procesu projektovanja, kratak odmor ili predah kojim se  beleže stvari i situacije u  toku same izrade projekta i nastaju zapravo baš na samim MARGINAMA a to ih zapravo ne čini istrgnutim iz konteksta, već ih još više približava zadatku u mukotrpnom procesu proizvodnje, do koga kada dođe, najčešće više nema kreativnosti u onoj meri koliko je ima u samom segmentu promišljanja arhitekture. Često su ti “zapisi” iskreniji od samog finalnog proizvoda. Ponekad su i bolji od samog “velikog finala” pošto toliko toga utiče na jedno arhitektonsko delo i njegovu finalizaciju koja vrlo često zavisi i najmanje od samih arhitekata. U vremenu kompijuterizacije ideja, sa druge strane, arhitektura polako gubi svoje VAŽNO oruđe za sam process projektovanja, koje se sada, zamenjuje raznim alatima koje nude grafičke stanice za obradu podataka i koje, iako ubrzavaju i olakšavaju rad u projektovaju sa jedne strane, oduzimaju arhitekturi ono najznačajnije i suštinskije a to je IZRAZ I REČNIK koji se najbolje vide kroz CRTEŽ.

Cilj…
 …da se aktuealnoj stručnoj, ali i široj kulturno-umetničkoj javnosti skrene pažnja na ovaj, po mnogima napušteni, umetnički izraz u svetu arhitekture. Takođe, da se kroz izložbu na pozitivan način deluje na mlade kolege arhitekte i da im se ukaže na značaj koji crtež ima u procesu arhitektonskog projektovanja, koji započinje početnom materijalizacijom ideje kroz CRTEŽ na papiru, a završava se digitalnim 3D modelima ili, uz malo sreće, izgradnjom čitavog objekta.

**********************************************

BIOGRAFIJE IZLAGAČA:

Aleksandar Janković
Pripada mladjoj generaciji francuskih i srpskih arhitekata, sa izraženim internacionalnim karakterom. Ranu fazu aktivnosti karakterišu prestižne lokalne nagrade (1998-nagrada Arhitektonskog fakulteta, 2000-Borbina nagrada, 2003-nagrada Direkcije Grada Beograda, 2004-nagrada Večernjih novosti, 2004-nagrada novosadskog Salona arhitekture, 2004-nagrada Grada Beograda za stvaralaštvo mladih), kao i niz nagrada i učešća na lokalnim konkursima. Nakon osnivanja ‘Projekta Beograd’ u 2003 godini i trogodišnjeg rada u Moskvi, 2005 godine dobija prestižnu nagradu ‘Ermano Piano’ od strane RPBW – Renzo Piano Building Workshop, te prelazi u Pariz, gde u okviru RPBW radi na projektu LACMA-Los Angeles Countu Museum of Art. U tom’ periodu sarađuje i kao šef projekata sa Architecture Studio i A5architectes. 2006 godine dobija priliku da kao kustos i direktor nezavisnog paviljona predstavi ‘Projekat Beograd – Transition:ism’ na 10. Bijenalu Arhitekture u Veneciji. AJAA – Aleksandar Jankovic Atelier d’Architecture osniva u 2006 godini, a već u 2007 godini, pa do danas, sarađuje kao šef projekta na ‘Philharmonie de Paris’ i ‘Theatre de Pepignan’ od AJN – Ateliers Jean Nouvel. 2009 godinu osvaja tradicionalnu nagradu Grand Prix d’Academie des Beauh Arts, poznatiju kao ‘Prix de Rome’. U tom periodu drži predavanja na Université de Sorbonne IV. Dobitnik je, 2012-13 godine, Evropske nagrade za mlade arhitekte ’40 under 40 EU emering architects’.

Andrija Markuš
Rođen 1941 u Podgorici gdje i sada živi. Završio je studije na Arhitektonskom falultetu u Beogradu 1965. godine. Radio u Građevinskom preduzeću „Titograd“ na sanaciji zgrada stradalih od zemljotresa u Skoplju (1965 – 66), u Građevinskom školskom centru „Inž. Marko Radević“ u nastavi i projektantskom birou (1967 – 72), u Republičkoj zajednici obrazovanja kao savjetnik za projektovanje i programiranje školskih zgrada (1972 – 77) i na Univerzitetu Crne Gore kao savjetnik za nauku i nastavu (1977 – 2001) u Podgorici, poslije čega odlazi u penziju. Pretežno se bavio projektovanjem školskih zgrada i spomeničke arhitekture. Posebno je angažovan na zaštiti nasljeđa kulture i autorskih prava u Crnoj Gori i Srbiji. Izvršni je direktor Arhitektonskog foruma, Podgorica i član redakcije Arhitektura, Beograd. www.andrijamarkus.com, andrijamarkus@t-com.me

Branislav Milenković
Rođen 1926. godine. 1942. god. počinje da uči slikanje kod Jovana Bjelića Studirao u Beogradu (1946-51). Za vreme studija pretežno slika pretežno u akvarelu. Zaposlen u preduzeću „Urban projekt“ (1953-57) i kao nastavnika na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu (1957-91). Doktorirao na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu (1977). Član je ULUPUDS-a. Izlagao je na Beogradskom salonu 1944, Studentske izložbe (1947-50), Kolektivne izložbe arhitekata, Fakultetske izložbe sa A. Derokom, Z. i Đ. Petrovićem, Sveske crteža 1956-65, Sarajevo – oktobarski dani kulture (1984), Kaluđerica: Sveta Gora (1989), Arhitektonski fakultet – Sveta Gora (1990). Autor je knjige Crteži ili kazivanje kako smo učili (Beograd 2010).

Darja Čoko
Rođena 1988. godine u Kninu.  Master akademske studije završava na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu 2012. godine. Ima širok spektar interesovanja, od umetnosti do inovativnih tehnoloških rešenja u građevinarstvu. Učestvovala je na brojnim izložbama od kojih su neke bile u sklopu poznatih dešavanja Noć muzeja i Belgrade Design Week – 100% FUTURE SERBIA, sa raznovrsnim temama, a dve krajnosti su Umetnikova knjiga i Tehnologija i realizacija objekata. Oblast koja je posebno zanima je zelena arhitektura o kojoj uči kroz rad u timu stručnjaka različitih profesija okupljenih oko zajedničkog projekta “Zelene škole”. Kroz volontiranje i različite promotivne aktivnosti zalaže se za jačanje ekološke svesti društvene zajednice. Od marta ove godine počinje sa radom na projektu “Model za Savamalu”.

Dejan Milivojević
Rođen 1967. godine. Akademsko obrazovanje stekao na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta  u Beogradu (1987-1998) sa zvanjem magistra iz oblasti arhitekture i urbanizma. Profesionalnu praksu otpočeo u GP Zlatibor iz Užica , sarađivao kraći period u Ratko Mitrović d.o.o. Projektovanje  iz Beograda. Od 2003 godine nastavnik Visoke –poslovno –tehničke škole u Užicu za naučnu oblast arhitektura i urbanizam. Vodi mali biro DM dizajn u okviru koga realizuje projekte. Stekao iskustvo u oblasti arhitektonskog i urbanističkog projektovanja , didaktike i arhitektonske stručne i stručno-naučne publicistike. Izlagao na salonima arhitekture u Beogradu i Novom Sadu ,te Svetskom kongresu arhitekata 2011. Objavljeni tekstovi u domaćoj stručnoj periodici i u zbornicima mećunarodnih i nacionalnih konferencija. Pripremljeni i pozitivno ocenjeni rukopisi za izvođenje nastave za studente Visoke-poslovno tehničke škole u Užicu.

Đorđe Mandrapa
Rođen je 1984. god. u Sarajevu. 2008. godine završio Master studije na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. Na istom fakultetu trenutno na doktorskim studijama. Od 2008. do 2009. god. zaposlen u arhitektonskom birou DOR studio. Od 2010. god. zaposlen kao stručni saradnik na Akademiji lepih umetnosti. 2012. god. položio stručni ispit. Učečestvovao na nekoliko arhitektonski konkursa kao i konferencija i stručnih seminara. Pored arhitekture intersuje se za slikarstvo, umetnost uopšte, istroija i kultura srednjeg veka u srpskim zemljama i Evropi, heraldika itd.

Igor Kuvač
Rođen je 1984. god. u Sarajevu. Diplomirao na Arhitektonsko-građevinskom fakultetu Univerziteta u Banjoj Luci 2009. god. kao student generacije, sa temom „Spektakl stvaranja arhitekture“ u oblasti urbanizam i arhitektura kod mentora prof. dr-a Radivoja Dinulovića. Kao planer i projektant, bavi se arhitektonskom i urbanističkom praksom u Republici Srpskoj, a kroz istraživački rad, temama procesa stvaranja arhitekture, te društvenim i kulturnim uticajima na prostorni identitet. Radove povremeno objavljuje na naučno-stručnim skupovima i u publikacijama, te u naučno-stručnom časopisu Prostor S.  Radio je u Urbanističkom zavodu RS, a.d. Banja Luka, studiju savremene arhitekture Una inžinjering d.o.o. Banja Luka i birou za projektovanje i inženjering Grad projekt, d.o.o. Banja Luka. Bio je anagžovan kao stručni saradnik i kolumnista on-line magazina enterijer.ba. Aktivni je član Saveza arhitekata Republike Srpske. Trenutno djeluje samostalno, honorarno je anagžovan kao grafički urednik časopisa Gazeta i povremeno piše za sajt www.balkaninside.com.

Iva Marisavljević
Iva Marisavljević rođena je 1987. godine u Beogradu. Nakon završene VI beogradske gimnazije upisala je Arhitektonski fakultet univerziteta u Beogradu na kome je diplomirala 2011. godine pod mentorstvom prof. dr Milorada Ribara. Za nju arhitektura nije umetnost iako su, kako kaže, neraskidivo povezane jer nema arhitekte koji se ne bavi i umetnošću, ali je proces projektovanja umetnost „mešanja sastojaka“ od kojih arhitektura nastaje. Stoga se u projektovanju vodi stavovima i idejama švajcarskog arhitekte Peter Zumhtor-a da su osvetljenje, materijali i atmosfera koju arhitekta svojim delovanjem proizvede ključni aspekti arhitekture. Trenutno je angažovana u jednom arhitektonskom birou u Beogradu na poslovima projektovanja širokog spektra arhitektonskih objekata kao i projektima enterijera. U slobodno vreme slika, piše za časopise iz oblasti arhitekture i učestvuje u aktivnostima organizovanim od strane Asocijacije srpskih arhitekata.

Karl Mičkei
Diplomirao na Univerzitetu u Novom Sadu, na Fakultetu tehničkih nauka 2005. godine. Diplomski rad brani na predmetu Arhitektonsko projektovanje kod Prof. dr Radivoja Dinulovića sa projektom “Jedan savez i jedan hostel”. Projekat je nagrađen prvim mestom na konkursu diplomskih radova izvedenih u CAD softveru (oktobar 2005). Radio je u nekoliko projektantsko/izvođačkih firmi u Novom Sadu (2004-2011), gde se usavršava i upoznaje sa konkretnim radom u praksi. Od 2008. godine poseduje licence odgovornog projektanata i izvođača u oblasti arhitekture. Trenutno pohađa doktorske studije na Fakultetu tehničkih nauka, Departman za arhitekturu i urbanizam, gde je zaposlen kao asistent na predmetima Arhitektonsko projektovanje 1 – 2 i Arhitektonsko projektovanje kompleksnih programa. Takođe je angažovan na fazama izrade dopuna i izmena na projektu Narodnog pozorišta u Subotici. Član je Inženjerske komore Srbije (IKS) i Društva arhitekata Novog Sada (DaNS).

Ksenija Bulatović
Rodjena 1967.god u Beogradu. Diplomirala na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu 1992.god. kod prof. Akademika Milana Lojanice. Radila na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu kao stručni saradnik na predmetima za projektovanje, Studiu Arcbs, Birou A43, Eurosalon inženjering, Delta invest, 2005.god. osniva Studio Cubex koji funkcioniše i danas, član ULUPUDS-a. Učestvovala na mnogim javnim arhitektonsko-urbanističkim konkursima sa veoma dobrim razultatima i nagradama, ima desetine referentnih izvedenih objekata i projekata.

Ljubomir D. Stanković
Rodjen u Nišu, sve škole i fakultet završio u istom gradu gde se i zaposlio u Projektnom birou ‘ Nišprojekt ‘. Radio kao odgovorni projektant najsloženijih objekata, šef faze za arhitekturu, stručni saradnik na fakultetu, član gradske komisije za planiranje i arhitekturu, jedno vreme radio u projektnom birou u Gracu. Projektovao veliki broj objekata stambeno poslovne zgrade, stacionare, fakultete, hladnjače, škole, bolnice,tržne centre, fabrike, poslovne objekte,javne garaže, enterijere, otvorene bazene, hotele… Učestvovao na konkursima. Predstavljeni materijal je iz vremena kada nisu postojali kompjuteri i kada su slobodoručne skice i crtane perspektive bile jedina vizija planiranog objekta, deo stvaralačkog procesa i dokument, danas, već sve više napuštene tehnologije projektovanja.

Mihajlo Mitrović
Rođen 1922. godine. Studirao u Beogradu (1940 – 48). Zaposlen u Urbanističkom zavodu Srbije (1949 – 54), inicijator osnivanja preduzeća Projektbiro  u Beogradu (1955) u kome radi do 1980. godine. Godine 1975. izabran za nastavnika na Fakultetu primenjenih umetnosti, gde ostaje do penzionisanja. Bavio se pretežno urbanizmom do sredine pedesetih godina, a potom projektovanjem i arhitektonskom publicistikom. Bio je generalni sekretar Saveza arhitekata Jugoslavije (SAJ) i predsednik Saveza Arhitekata Srbije (SAS). Član je Društva arhitekata Beograd (DAB), Asocijacije Srpskih Arhitekata (ASA), a 1999. god. izabran je za predsednika Srpske Akademije Arhitekture (SAA). Iste godine je promovisan za počasnog doktora Beogradskog univerziteta. Izlagao samostalno u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu i Salonu MSU u Varšavi, zatim u Vroclovu, te na kolektivnim izložbama u Milanu, Njujorku, Rabatu, Gracu. Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda, lista Borba, Salona arhitekture, Velike nagrade za arhitekturu SAS, Sedmojulske nagrade za životno delo, Povelje za životno delo ASA. Autor je knjiga: Arhitektura Beograda 1950-2012, Novija arhitektura Beograda, Sve je arhitektura i Na kraju veka. U zagrebačkom Oku imao je svoju kolumnu od 1983 do 1989, pisao je za NIN od 1974. do 1983. godine. U Politici neprekidno piše kolumnu o arhitekturi 42 godine.

Milan Dimitrijević
Rođen u Beogradu, Srbija, 1955.g. Diplomirao na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta Beograd 1979.god. U svojoj stručnoj praksi bavi se projektantskom aktivnošću u firmama Sigmaprojekt, KMG Trudbenik, Koling. 1989-1993 saradnik na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. 2002. godine jedan je od pokretača arhitektonsko-projektantskog biroa OFF, a zatim i CONCEPT OFF, biroa sa programom enterijerskog dizajna. U okviru projektantskog i dizajnerskog opusa, bavi se i grafikom i slikarstvom. Član je DAB-a, Inžinjerske Komore Srbije, ULUPUDS-a. Dobitnik je više stručnih priznanja i nagrada, i nagrada na pozivnim i javnim arhitektonskim konkursima, internacionalnim arhitektonsko-enterijerskim takmičenjima. Jedno od poslednjih priznanja – nagrada je Grand prix 31. Salona arhitekture za objekat hotela Townhouse 27 u Beogradu. Autor je niza rezidencijalnih, poslovnih i hotelskih objekata.

Milan Lojanica
Završio Arhitektonski fakultet u Beogradu 1962. da bi ubrzo postao asistent (1967) i docent (1975). Prvi je nastavnik Arhitektonskog fakulteta koji je verifikovao svoje radove (1974), dok je vanredni profesor postao 1979, a redovni 1988. godine. Držao je predmete Arhitektonska organizacija prostora i Proces projektovanja, a na poslediplomskim studijama vodio je kurs Stanovanje-urbanizam i predavao Teoriju forme. Nastavu je takođe držao i banjalučkim postdiplomcima tamošnjeg Arhitektonsko-građevinskog fakulteta. Bavi se arhitektonskim i urbanističkim projektovanjem, naučno-istraživačkim radom, arhitektonskom teorijom, esejistikom i osobito pedagoškom delatnošću. Autor je više od četrdeset ostvarenih projekata i učesnik brojnih arhitektonskih konkursa na kojima osvaja preko dvadeset visokih priznanja. Bio je rukovodilac studije “Safski amfiteatar” (1985), a svoja dela je izlagao na samostalnim izlobama u Njujorku 1984. i Londonu 1986, kao i na više zajedničkih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda u dva navrata, 1970. i 1982, nagrade Vrhovnog Sovjeta Varšave (1972), kao i Velike nagrade za arhitekturu SAS-a (1986). U dopisno članstvo Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 2003. godine. Od 2006. urednik je Srpske enciklopedijeSANU za oblast Likovna umetnost i arhitektura. Član je Akademije arhitekture Srbije od njenog osnivanja 1995. godine.

Milutin Đilas
Rođen u Vrbasu 1981. Završio Fakultet tehničkih nauka – odsek Arhitektura 2006. Od 2007. zaposlen u DOO Bor-Ing, u Novom Sadu. U periodu od maja 2006 do danas, projektovao i izveo preko 50 enterijera u zemlji i regionu, uglavnom komercijalne namene (ugostiteljski objekti i prodavnice). Pored enterijera, projektuje manje komercijalne objekte i porodicne kuće. www.milutindjilas.rs

Mirjana S. Lukić
Arhitektonski fakultet završila u Beogradu 1966. Studije nastavlja na Visokoj školi lepih umetnosti, u Parizu. Radila kod Klod Parena, do 1968.  Od tada do 2003, u Urbanističkom Zavodu Beograda. Postdiplomske studije: smer zaštita životne sredine, završila na Arhitektonskom fakultetu 1986. Doktorsku disertaciju odbranila 2005. Najvažnija dela; Planovi i Projekti: Banjica, Bulevar Revolucije, Novo groblje i Upravna zgrada 1981, Podzemna stanica “Vukov spomenik” 1995, Groblje Orlovača, Trg za ispraćaj i Glavni objekat 1986-2006.
Monografija: Solarna arhitektura, 1994. Godišnja nagrada ULUPUDS-a. Dobitnik tri Godišnje nagrade. Objavila preko 100 tekstova, izlagala na preko 70 izložbi i tri samostalne. Na Međunarodnoj konferenciji u Montrealu, predstavila Jugoslaviju sa prikazom podzemne stanice „Vukov spomenik“ 1997. Istaknuti umetnik ULUPUDUS-a od 1998, a nagradu za Životno delo dobila 2010. Održala više predavanja o solarnoj i podzemnoj arhitekturi na fakultetima ; Arhitektonskom, Filozofskom, Otsek Istorija umetnosti, Skupštini grada – Dani evropske baštine, Inžinjerskoj komori i dr.

Nikola Milanović
Student Master studija na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. Stipendista grada Kragujevca „Fond akademik Dragoslav Srejović”. Učestvuje na brojnim konkursima gde je najveći ostvaren uspeh Prva nagrada za stambeno naselje Rasadnik u Lazarevcu u saradnji sa autorskim timom Re:a.c.t iz Beograda. Radi kao student saradnik u nastavi na Departmanu za arhitekturu u studiju doc. Milana Maksimovića i na Departmanu za arhitektonske tehnologije kod prof. dr Milana Glišića i doc. dr Ruže Okrajnov-Bajić.

Petar Arsić
Petar Arsić (1950) diplomirani je inženjer arhitekture (1976). Završio je poslediplomske studije, kurs «Stanovanje» 1980., specijalizirao 1981. i magistrirao na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu 1984. Profesionalnu praksu obavljao je u Ženevi (Švajcarska) 1972. Arhusu (Danska) 1973. i Buhari (Uzbekis
an) 1991. godine. Od 1975-81. ima status slobodnog umetnika. Zaposlen u preduzeću Arhitektura i urbanizam 1981-88. i Investbiro 1988-90. Od 1990.  zaposlen je na  Arhitektonskom  fakultetu  u  Beogradu,  od 1998. kao vanredni profesor, a od 2005. kao redovni profesor. Redovni je član IAS (Inženjerske akademije Srbije) i profesor-dopisni član IAA (Međunarodne akademije arhitekture). Direktor je i vlasnik preduzeća za projektovanje i inženjering Arco project Ltd. (1996.) i Arco projekt d.o.o (2004.). Član je brojnih domaćih i međunarodnih organizacija i udruženja: predsednik SAS (Saveza arhitekata Srbije) (2001-2006.), vice-prezident Udruženja jugoslovenskih arhitekata (2001-2006.), predsednik UO Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda (2001-2005.), vice-prezident MASA (Međunarodna asocijacija saveza arhitekata) (2005-2006.), član Savezne komisije pri Ministarstvu kulture za saradnju sa UNESCO–m (2005-2010.), član Savezne komisije za standardizaciju, član CIB Working Group, Stokholm, član Radne grupe Blue Bands of Europe, IAA (Međunarodne akademije arhitekture), član ULUPUDS-a (Arhitektonska sekcija), član predsedništva ASA (Asocijacije srpskih arhitekata), član je Ekspertske komisije za objekte i komplekse sporta i rekreacije Sport and Leisure Programme – UIA, član je IAKS, zaslužni član Saveza inženjera i tehničara Srbije, član je Saveza moskovskih arhitekata, sekretar je Odbora za arhitekturu i građevinarstvo Inženjerske akademije Srbije.

Petar Stelkić
Rođen 1981. godine u Zrenjaninu. Diplomirao na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu 2008. godine. U periodu od 2006. do 2012. godine bio zaposlen u više projektantskih firmi u Beogradu i Milanu. Učestvovao na više od 15 idejnih ili glavnih projekata i više od 20 idejnih rešenja u oblasti arhitekture i enterijera. Trenutno radi u okviru studija P-L A (www.p-la.rs) u Beogradu. Učestvovao na više od 15 arhitektonsko urbanističkih konkursa u zemlji i inostranstvu od kojih je osvojio dve prve nagrade i tri puta specijano priznanje.

Radoslav Karanović
Rođen 1980. godine u Bačkoj Palanci. Diplomirao 2005. godine na Fakultetu tehničkih nauka u Novom Sadu. Završio Jednomesečnu obuku pri Direktoratu starog grada Alepa (Arapska Republika Sirija), rad na analizi restauracije i prezervacije starog jezgra grada. Sedam godina zaposlen u JP „Direkcija za izgradnju opštine Bačka Palanka”, kao  stručni saradnik za izradu dokumenata prostornog i urbanističkog planiranja i opremanja građevinskog zemljišta. Honorarni rad i saradnja sa stručnim firmama i organizacijama, na poslovima urbanističkog planiranja, projektovanja, uređenja unutrašnjih prostora, crtanja, dizajna, učešće na domaćim i međunarodnim konkursima… Dve samostalne izložbe crteža, grafika i malih skulptura, kod nas i dve zajedničke izložbe u Francuskoj.

Saša Buđevac
Rođen 1961. god. u Nišu. Diplomirao je 1984. god. na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu, smer projektantski. Zaposlen u „Investprojektu“, Niš (1989-1990), zatim u „Nišprojektu“ (1990-2003), a danas u okviru samostalnog projektnog biroa „Arhitektura Buđevac“. Od osnivanja Arhitektonskog odseka na Građevinskom fakultetu u Nišu zaposlen i kao stručni saradnik na predmetu Unutrašnja arhitektura. Poseduje bogat stvaralački opus, aktivno učešće na izložbama (Samostalna izložba 1998. god. u Galeriji savremene umetnosti u Nišu), kao i mnoštvo nagrada i priznanja iz oblasti grafičkog i industrijskog dizajna, enterijera i arhitekture (Grand prix Trijenala arhitekture 2003., Nagrada Salona DaNS-a 1995., Nagrada Kluba arhitekata 1999., Priznanje Salona arhitekture 2003. i dr.)  

Spasoje Krunić
Rođen 1939. godine. Diplomirani inženjer arhitekture, redovni profesor Arhitektonskog fakulteta u Beogradu u penziji od 2005. Šef Katedre za arhitektonsko i urbanističko projektovanje na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu 2001-2002. Održao je predavanja o arhitekturi na Arhitektonskom fakultetu u Varšavi, 2004; u srpskom društvu Sveti Sava u Pragu, 2007 i na Arhitektonskom fakultetu u Banja Luci, 2009. Komesar srpskog nastupa na X Bijenalu svetske arhitekture, Venecija, 2006. Redovni član Akademije inženjerskih nauka Srbije Dobitnik preko pedeset nagrada na domaćim i međunarodnim anonimnim konkursima Autor sa M.Perović monografije Nikola Dobrović: eseji, projekti, kritike, AF i Muzej arhitekture, 1998 Autor četiri patentirana konstruktivna sistema za gradnju prizemnih i višespratnih zgrada. Dobitnik Specijalnog priznanja VIII Salona arhitekture, Oktobarske nagrade grada Beograda, diploma Majskog salona ULUPUDS-a i plaketa ULUPUDS-a, Nagrade za životno delo ULUPUDS-a, Povelje za životno delo ASA, Priznanja za arhitektonski događaj godine 2011, DAB i dr.

Srđan Gavrilović
Rođen u Puli. Završio srednju Arhitektonsko tehničku školu u Beogradu, diplomirao na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. Nakon završene stručne prakse na Institutu za Arhitekturu i Urbanizam u Lođu kod Wojciech Sielczak-a (Poljska), radio je kao saradnik Vlade Slavice i Predraga Golubovića da bi nakon završenih studija nastavio rad u projektnim biroima Energokontakt projektovanje, ADC biro te u birou DOMAA u kome i trenutno radi kao licencirani arhitekta – projektant. Njegov rad, samostalno ili u okviru tima, obuhvata izradu projekata za administrativne objekte, hotele, komercijalne objekte, višeporodično stanovanje, porodično stanovanje, industrijske objekte, sportske komplekse, aerodromske objekte i rekonstrukcije te izradu enterijera vila, hotela i poslovnih objekata kako u zemlji tako i u inostranstvu. Učesnik je i na većem broju arhitektonsko urbanističkih konkursa. Pored projektovanja aktivno se bavi grafičkim dizajnom. Autor je koncepta A+ ARHITEKTURA, koji pored praktičnog, podrazumeva I teoretski rad u arhitekturi.  Autor je vizuelnog identiteta 32. Salona arhitekture i Izložbe nepoznatih arhitekata te tribine o kritici u arhitekturi. Učesnik je konferencija o arhitekturi i stanovanju. Aktivno piše i objavljuje u časopisu
Arhitektura, a radovi su mu objavljivani i u časopisima DaNs, FORUM, Ambijenti, Moja4zida (Zagreb) kao i u mnogobrojnim publikacijama, zbornicima i katalozima.  Izlagao je radove više puta na Salonu arhitekture u Beogradu, Novom Sadu, Urbanističkom Salonu u Nišu, Salonu pejzažne arhitekture itd.  Član je Inženjerske komore Srbije (IKS), Društva arhitekata Beograda (DAB), Asocijacije srpskih arhitekata (ASA), Saveza arhitekata Istre (DAI-SAI).

Svetislav Popović
Rođen 1955. u Podgorici, studirao u Beogradu,1974-1980. Postdiplomske i doktorske studije završio na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. Član ULUPUCG od 1982; član UAAM (Urbanism Architecture Associationa of Montenegra) jedan od osnivača 2011. Projektant u RZUP-u podgorica 1981-1987; vodeći projektant Arcus project Podgorica 1988; Arcada inžinjernig Beograd1989 ; osniva biro Project engineering Podgorica 1990-1998; vraća se u RZUP – Podgorica na mjesto generalnog direktora od 1998-2002; Građevinski fakultet do 2006. zatim Arhitektonski u podgorici i FTN odsjek arhitektura univerziteta u Prištini 2012. Redovni član Inžinjerske akademije Srbije i Inžinjerske akademije Crne Gore. Dobitnik više nagrada i priznanja iz oblasti arhitektonskog i urbanističkog stvaralaštva. svetislav@ac.me; uaam.svetislav@gmail.com

Uroš Janković
1971, rođen u Beogradu , gde sam završio osnovnu i srednju školu. 1990, upisao Medicinski Fakultet u Beogradu i završio prve dve godine studija. Na studijama medicine sam počeo da se zanimam za slikarstvo i 1992 odlučio da prekinem studije da bih se više bavio slikanjem.. U maju 1992 se zbog situacije u zemlji selim u London gde se upisujem na studije slikarstva na City & Guilds od London Art School gde i diplomiram 1996. Iste godine se upisujem na post diplomske studije na Royal Academy of Arts, ali odlučujem da odustanem i selim se u Stockholm gde u naredne tri godine slikam i izdržavam se radeći različite part-time poslove. 1999 godine, u martu, izlažem po prvi put u galeriji ”Gunn Rymmet” u Stockholmu. Iste godine počinjem da studiram arhitekturu na Kraljevskoj tehničkoj školi u Stockholmu (KTH). 2002 se selim u Švajcarsku da bih nastavio studije arhitekture na Federalnoj Politehničkoj Školi u Lozani (EPFL) gde studiram i radim da bih i magistrirao 2006. Vraćam se u Švedsku gde radim do leta 2007 kao arhitekta. U jesen 2007 odlučujem da počnem da delim svoje vreme izmedju rada u Beogradu i u Švedskoj gde počinjem i svoju privatnu praksu. U periodu od 2008-2011 radim u Beogradu na različitim projektima iz oblasti analize potencijala obnovljivih izvora energije sa posebnim težištem na energiju vetra i solarnu energiju. 2009 godine, u martu, izlažem u galeriji ”Fenix” u Beogradu. Od maja 2011, počinjem da radim sa prijateljima u okviru projektantsko-izvođačkog biroa Studio structura. U našem radu težimo da objedinimo rad na projektovanju i realizaciji projekata različitih razmera i programske sadržine i da tako koristimo svu širinu za delovanje koju pruža arhitektonska struka. Paralelno se bavim i slikanjem sa ciljem da i ovu aktivnost u budućnosti na neki način što bolje objedinim sa radom u arhitekturi.