O Žiki Bogdanoviću

Žika Bogdanović je rođen 1932. u Beogradu. Publicista je, istoričar umetnosti, filolog i novinar. Tokom svoje višedecenijske karijere bavio se filmom (kao kritičar Borbe, dobitnik je nagrade za filmsku kritiku Beograd film 1962., takođe je bio direktor Jugoslovenske kinoteke), televizijom (kritičar NIN-a), politikom (reporter TANJUG-a), džezom (urednik i voditelj serijala „Svet džeza“ na Radio Beogradu), uredništvom (urednik kulture NIN-a, direktor izdavačkog zavoda Jugoslavija, glavni urednik mesečnika Liberal, osnivač i glavni urednik zadužbine „Ateneum“, osnivač i urednik mnogih književnih edicija kao što su „Kentaur“, „Plava ptica“, „Zenit“, „Polaris“…) i naravno stripom.

Pokretač je jednog od najznačajnijih evropskih časopisa o teoriji i istoriji stripa Pegaz iz 1974. godine. Za svoj rad na polju strip teorije je nagrađen  1983. nagradom „Andrija Maurović“, ali i 1992. nagradom „Maksim“ za životno delo na području teorije i istorije stripa. Autor je velikog broja stručnih knjiga, kao i romana, pripovetki, zbirki poezije, putopisa, eseja, monografija i studija iz pomenutih oblasti. Od gotovo dvadeset naslova iz različitih oblasti treba naglasiti one iz oblasti teorije stripa kao što su: Čudesni svet Đorđa Lobačeva iz 1975. godine, Aleks Rejmond ili poslednji put kada smo bili mladi iz 1975. godine, Umetnost i jezik stripa iz 1993. godine, Čardak ni na nebu ni na zemlji: nastanak i život beogradskog stripa 1934-1941. iz 2007. godine.  Bio je član međunarodnog žirija Prix de la Presse za nagradu za najbolje publicističko delo godine u Evropi. Bavio se prevođenjem, a na tom polju je zapažen sa prevodima: Dž. R. R. Tolkina, Isaka Asimova, Karla Gustava Junga, Stanislava Lema, Artura Klarka i mnogih drugih.

 

Posle 20 godina novi broj „Pegaza“

Prilikom raspada Jugoslavije, poslednji broj srpskog časopisa „Pegaz“ (broj 11, mart 1991), magazina koji je sa podnaslovom „revija za istoriju i teoriju stripa i vizuelnih medija koji se izražavaju grafičkim putem“ pokrenut još 1974, u većem tiražu je bio umnožen i na prodajnim mestima dostupan pre tačno četvrt veka! Onda je došlo do građanskog rata i raspada zajedničke države SFR Jugoslavije.
I pored u svakom pogledu nepovoljnih okolnosti, osnivač i urednik Žika Bogdanović najavio je i već 1992. pokušao da nastavi rad na novom broju. Uz mnogo napora, uspeo je 1997. godine da sadržaj tog (dvo)broja definitivno uobliči, pa čak i umnoži u veoma, veoma ograničenom tiražu, tek toliko da ima za obavezne primerke u Narodnoj biblioteci, za nekoliko najvećih posvećenika stripa i srećnika, kao i za sebe, ali do nedavno — sve je ostalo na tome.

U međuvremenu, urednik je pisao prozu, poeziju, eseje, sačinjavao monografije o ilustraciji, pa i antologije dela iz mnogih drugih stvaračkih disciplina. Uglavnom ih je u svom aranžmanu objavljivao kao knjige; pored ostalog bilo ih je i veoma važnih o stripu.

Pegazu se vratio nedavno. Prvo je 2015. umnožio pomenuti dvobroj 12-13, koji ima blizu 300 stranica, a onda 2016. konačno na 224 stranice objavio i potpuno novi dvobroj 14-15.
I najvažnije — na kraju je već najavljen kompletan sadržaj i naslovna strana narednog broja 16, koji će takođe izaći veoma brzo.
Najveće zanimljivosti, a i novine: Pegaz 14-15 je prvi put štampan u boji i tvrdo je ukoričen!

 

_________________________
O CENTRU ZA UMETNOST STRIPA; BEOGRAD: Centar za umetnost stripa je programska celina, prva svoje vrste u Jugoistočnoj i Istočnoj Evropi. Centar u Domu omladine Beograda i kroz gostovanja organizuje delatnosti od kulturnog i društvenog značaja, a da su vezane za likovno pripovedanje i vizuelnu komunikaciju. Publici se nude predavanja, tribine, promocije, kursevi i radionice, stručno-naučni skupovi, festivali i konvencije, istraživanje, izdavaštvo, stručne procene i drugo. Ovo je zajednički poduhvat Udruženja „Svet stripa” iz Kragujevca, Doma omladine Beograda i Udruženja stripskih umetnika Srbije (USUS), sa brojnim partnerima u zemlji i inostranstvu — umetničkim, kulturnim, obrazovnim i naučnim ustanovama.