TV SERIJE I SERIJALI današnjice predstavljaju popkulturni fenomen, kako zbog svog nemerljivog auditorijuma, proširenih i ukrštenih medija u kojima se pojavljuju (internet, gaming, mobilne industrije i dr.), tako i zbog hibridizacije, kontaminacije i mutacije poznatih žanrova koju je to izazvalo. Predavanje Aleksandre Milovanović kao gosta/predavača u prošlogodišnjem ciklusu POP KULTURA izazvalo je veliku pažnju i dugu debatu, kao i inicijativu da ovoj temi posvetimo čitav ciklus.

Konvergencija i komplementarnost savremenih medija utiču na to da serijalnost ne bude karakteristika samo pojedinačnog medija, već transmedijalna i krosmedijalna strategija putem koje se žanrovske konvencije i kodovi adaptiraju, kopiraju, recikliraju iz jednog medija u drugi, sledeći trendove hibridizacije, kontaminacije i mutacije. Zbog toga je dominantna logika savremenih medija postmoderna i neobarokna logika koja se odnosi na: 1) sinergiju između medija i prelazak granica između tekstova; 2) spajanje i ukrštanje žanrova da bi proizveli nove hibridne forme; 3) umnožavanje i adaptaciju narativa čija se struktura otvara iširi u kompleksne serijalne strukture u jednom mediju (serija, serijal, saga, spin-of, rimejk), a najčešće u više medija istovremeno (franšiza/mega saga –serija – niz/knjiga – film – tv serija – video igrica – strip). To znači da iako se svaki tekst i dalje može doživeti i tumačiti samostalno kroz pojedinačni medij, na taj način mnogo se može propustiti, jer zbog savremene konvergencije i komplementarnosti medija svaki tekst pripada umnoženoj mreži paralelnih tekstova koji su usko povezani i svaki od njih je fragment složene i proširene celine. Glavno pitanje koje se postavlja u analizi transtekstualnog i krosmedijalnog pripovedanja i žanrovske hibridizacije jeste: Da li se priče i žanrovi jednostavno kopiraju iz jednog medija u drugi ili se oni umnožavaju?

Aleksandra Milovanović diplomirala je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, odsek za Filmsku i televizijsku montažu, i magistrirala na temu Filmski prostor van kadra i recepcija filma: teorijski model. Trenutno, na istom fakultetu, završava doktorat na temu Modeli naracije u žanru: filmskižanrovi i žanrovi televizijskih serija. Nedavno je objavila knjigu Imaginarno polje filmske slike, čitanje i interpretacija i radi na knjizi Odgovornost umetnika prema temi u dokumentarnom filmu. Članica je Evropske mreže za studije filma i medija (NECS). Na njihovoj radionici u Beogradu 2011. godine učestvovala je sa radom Genre-hybridization and Cross-media Narratives. Montirala je dokumentarne filmove Otmica (Ivan Markov, 2003), Srbija u kontejneru (Janko Baljak, 2004), Paulin dvor (Marko Mamuzić, 2004), Vukovar, poslednji rez (Janko Baljak, 2006), Dosije Osijek (Goran Kovačić, 2006), Milutin Milanković, putnik kroz vasionu i vekove (Dušan Vuleković, 2007), Cinema Komunisto (Mila Turajlić, 2011); dokumentarne serije Ko je ubio Antu Markovića (10 epizoda, 2004), Sav taj folk (8 epizoda, 2005), Paranormalna Srbija (3 epizode, 2009); dokumentarno-istraživačke serijale Insajder (Službena tajna, Državna (zlo)upotreba, (Ne)moć države, Prevara veka, Kupoprodaja zdravlja). Film Cinema Komunisto, učestvovao je na brojnim filmskim festivalima, kao što su IDFA, Tribeca Film Festival, Chicago International Film Festival, i do sada je osvojio 14 nagrada, među kojima Gold Hugo Award i FOCAL International Award za kreativnu upotrebu arhivskog materijala. Trenutno radi kao majstor montaže na RTV B92 i kao saradnik u nastavi na predmetima Istorija filma i Teorija filma na Fakultetu dramskih umetnosti.

Sledeće predavanje u ciklusu: subota, 1. jun u 19h
DOKUMENTARNI SERIJALI – INSAJDER