“Balerina, balerina” je roman o petnaestogodišnjoj autističnoj devojci koja je na mentalnom nivou trogodišnjeg deteta; pratimo njenu bolnu i poetičnu rekonstrukciju sveta, sazdanu na problematičnoj prirodi realnog i oniričnog, na detaljima iz porodičnog života i odlomcima medijske stvarnosti koja teče tamo negde, izvan granica dvorišta njene kuće.

Lako bi bilo povući direktnu paralelu između Balerine i Foknerovog Bendžija iz Buke i besa, tridesettrogodišnjeg čoveka na mentalnom nivou deteta (čiji je rođendan isto u aprilu!), junaka čija je atemporalna slika sveta neka vrsta kompenzacije za odlazak voljene sestre.

Kao što se Bendžijev život vrti oko Kedi kao svog emotivnog centra, tako i Balerinin svet ima čvrsto uporište u figuri majke.

Balerina kao hroničar uzbudljivog sveta.

„Ne znam za državu.  Ne znam ko je država. Nikad još nije bila kod nas u kuhinji.“

Marko Sosič, “Balerina, balerina”