Dr Tatjana Rosić će u svom izlaganju govoriti o društvenim praksama oblikovanja tela. Na primeru Kafkine priče govoriće o proizvodnji tela u kažnjeničkoj koloniji. Još od evropskog modernizma na početku 20. veka, telo se predstavlja u procesu konstituisanja posredstvom različitih društvenih, kulturoloških i jezičkih praksi. Zato je razumevanje tela neraskidivo vezano sa razumevanjem društvenih praksi koje ga konstituišu i predstavljaju; sa čitanjem i pisanjem teksta, sa njegovim tumačenjem, sa načinima na koji se telo, zajedno sa mnoštvom identiteta koje u njega projektujemo, predstavlja u tekstu i zastupa tekstom. Od poststruktulalizma i postmodernizma na ovamo, kako smatra dr Tatjana Rosić, uviđa se da se mora čitati i tumačiti još pažljivije, još strasnije.

Dr Bojan Jović govoriće o susretu nekih osnovnih koncepcija tela u srpskoj prozi XX veka. Pošavši od dominantnog mitsko-folklornog modela, pokazaće kako se ostvaruje raznolikost odgovarajućih književnih obrada kod Rastka Petrovića, Momčila Nastasijevića i Živojina Pavlovića. Pažnju će posvetiti i svetovima romana Ivana Ivanjija. Na kraju ostaje reč i 1999. i Atlantida Borislava Pekića, koja razvija „industrijsko“ – ali i magijsko – viđenje tela u (anti)utopijskom vremenu. Na jednoj ravni telo se tumači kao funkcionalni skup (rezervnih) „delova“ ili „komada“, dok se na drugoj, u vezi sa različitim vrstama čovekolike mašine/veštačkog čoveka pokreću pitanja postojanja emocije/inteligencije na planu duše/duha, mogućnosti prokreacije na fiziološkoj ravni, slobodne volje i otvorenosti (istorijskih) zbivanja na planu sociologije i politike, i, konačno, ostvarivanja ciljeva „kosmološke kibernetike“.

Dr Marko Teodorski će u svom izlaganju govoriti o ženskom čudovišnom telu sirena u viktorijanskoj književnosti i njegovom pokušaju da se ono pročita kao manifest moći antisubjekatske pozicije u jeziku. Dok su pravilno vaspitani Viktorijanci zatvarali žene u sobe za primanje, a Koventri Patmor pisao o „anđelu u kući“, britanska književnost perioda vrvela je od sirena, Gorgona, veštica i drugih čudovišnih ženskih tela. Većina kritičara smatra da je pojava ženskog čudovišnog tela u viktorijanskoj književnosti, naročito u fin-de-siecle periodu, direktan odraz muške mizoginije i straha od transformativnih moći ženskog tela. Možemo li u hibridnim, poluživotinjskim telima sirenske književnosti pronaći mesto otpora, tačku iz koje čudovišno telo prevazilazi prakse simboličke represije i zadire u prostore van označavanja, prostore iz kojih crpi moć i osnaženje?

Biografije:
                                                                                                                                                                 
Tatjana Rosić     
vanredna profesorka na Fakultetu za medije i komunikacije Univerziteta Singidunum u Beogradu i spoljnji naučni saradnik Instituta za književnost i umetnost u Beogradu. Predavačica i saradnica Centra za rodne studije u Beogradu. Gostujuća profesorka na doktorskim studijama Filološko – umetničkog fakulteta Univerziteta u Kragujevcu. Aktivna književna kritičarka kad joj mediji za to pruže priliku. Područja interesovanja: studije medija, kulture i roda sa fokusom na teoriju maskuliniteta, studije književnosti i studije kulturne politike. Autorka knjiga: Mit o savršenoj biografiji: Danilo Kiš i figura pisca u srpskoj kulturi i Proizvoljnost dnevnika: romantičarski dnevnik u srpskoj književnosti. Takođe urednica međunarodnog zbornika Teorije i politika roda, rodni identiteti u književnostima i kulturama Balkana i jugoistočne Evrope i antologijskog izbora iz savremene srpske proze Bizarni raskazi, objavljenom na makedonskom jeziku. Objavila je brojne radove iz oblasti književnih, kulturnih i rodnih studija, kao i iz oblasti istorije srpske književnosti.      

dr Bojan Jović, naučni savetnik i direktor Instituta za književnost i umetnost u Beogradu. Kao viši naučni saradnik angažovan na projektu „Uporedna istraživanja srpske književnosti (u evropskom kontekstu)“, na zadacima proučavanja odnosa srpske i evropske avangardne, (naučno)fantastične, utopijske i ozbiljno-smešne književnosti, kao i poređenja opštih osobina i istorijata naših i stranih književnih rodova, vrsta i žanrova. Takođe se bavi proučavanjem poetičkih osobina srpske književnosti XIX i XX veka, i teorijsko-metodološkim pitanjima vezanim za komparistiku i nauku o književnosti. Od 2011. rukovodi projektom „Srpska književnost u evropskom kulturnom prostoru“. Bio urednik u „Književnoj reči“, „Itaci“, Ezoteriji, Stubovima kulture, Zepter Book World-u, „Književnoj istoriji“. Predstavnik Srbije u akciji Otvorene naučne zajednice na mreži u okviru domena Individuals, Societies, Cultures and Health od 2008 – 2010. godine. Član Evropske mreže za studije avangarde i modernizma od 2009. godine. Objavio četiri monografije, sto trideset stručnih radova, takođe i dvadesetak prevoda sa engleskog, nemačkog, francuskog i italijanskog jezika. Za knjigu Lirski roman srpskog ekspresionizma 1995. godine dobio nagradu Stanislav Vinaver za prvu knjigu iz oblasti književno-teorijske esejistike.      

dr Marko Teodorski
Osnovne i master studije arheologije završio na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Doktorsku tezu pod nazivom Through the Siren’s Looking – Glass: Victorian Monstrosity of the Male Desiring Subject odbranio je na univerzitetu Eberhart Karls u Tibingenu (Nemačka) i univerzitetu Via Domicija u Perpinjonu (Francuska) na katedri za studije britanske kulture i jezika. Deo svojih doktorskih studija je proveo na Novoj Sorboni u Parizu, pri Institutu za anglofoni svet. Urednik je knjige Monstrosity from the Inside Out.