Empirijskim radom došlo se do zaključka da sama priroda fizičke aktivnosti i njeno stručno i svrsishodno implantiranje u samu strukturu i dinamiku vršnjačke grupe ili njenog sastavnog segmenta (mladu osobu, dete) doprinosi integralnom poboljšanju psihološke konstitucije mladih. Pospešivanje procesa resocijalizacije i redresacije u društveno prihvatljive oblike i forme kod mladih su osnovni parametar i platforma za angažman stručnjaka iz oblasti fizičkog vaspitanja  u dotičnoj oblasti socijalne zaštite.Takođe, tendenciozno se stimulišu procesi (spoznaje)  koji su prateći elementi inkluzije mladih u socijalnu zajednicu. Svojom strukturom fizička aktivnost, neiznedrene kontekste inter-personlanih relacija mladih provocira i dramatizuje do nivoa očiglednosti i iznosi na površinu dinamike odnosa same grupe. Samim tim se otvara inicijalni prostor za esencijlane stručnjake iz oblasti socijalne zaštite (socijalne radnike, defektologe, vaspitače…) za stručni preventivni angažman.

 

“Male pobede“ manifestovane i realizovane od strane mladih u samom procesu fizičke aktivnosti pospešuje njihove egzekutivne kapacitete i doprinosi intenziviranju asertivnog ponašanja mladih.Zajednički imenitelj svih ovih promena zasnovan je na zdravim osovama: identitetu (bez lažnih identifikacija), slobodnoj volji (samoinicijativi, potrebi) odnosno celishodnoj genezi samopouzdanja kod mladih.

Iz ovog konteksta, posmatrano na duže staze domovi se mogu posmatrati kao regrutni centar, stacionar mladih, izvorište talenata, izvorište i gejzir potencijala. Naša misija je da iz reona naše struke, koliko je moguće, budemo posvećeni mladima, da rasplamsamo njihove potencijala  i osvestimo njima njihove snage i da verujemo da podrška čini razliku.