Vampiri i vampirizam su među dominantnim likovima, odnosno temama horor žanra. Od gotske literature, do horor filmova i serija, od Stokerovog Drakule do Sumrak sage, vampiri su prešli put od simbola strave, zagrobnog, demonskog bića, preko večne mladosti (i lepote) do romantičnog ili erotičnog značenja. Krajem 20. i početkom 21. veka nastaju popularna ostvarenja čiji su glavni ili jedan od glavnih zapleta romantični odnosi između vampira i tinejdžerki ili mladih žena. Serija koja se može smatrati prekretnicom u popularnosti ovog motiva je Bafi ubica vampira (Buffy the Vampire Slayer 1997–2003), nastavak istoimenog filma (1992). Ako tvorac Bafi, Joss Whedon i nije imao na umu ljubavni zaplet kao glavni element kultne priče, taj element se dobro „primio“ u budućim serijama i filmskim serijalima, nastalim prema serijama knjiga: Sumrak saga (The Twilight Saga, 2008–2012,  prema istoimenoj seriji knjiga Stefani Mejer), Prava krv (True Blood, 2008–2014, prema The Southern Vampire Mysteries Charlaine Harris) i Vampirski dnevnici (The Vampire Diaries, 2009– , prema istoimenoj seriji knjiga L.J. Smith), postali su svetski fenomen. Neke od njih su dobile i spin-ofove, (Angel, The Originals). Sa manje ili više uspeha ili širine zahvata, ove serije/filmski serijali variraju temu ljubavi i borbe za njeno ostvarenje, sa tipičnim elementima suparništva, prepreka i mračnih ili dirljivih tajni iz daleke prošlosti života (i smrti) vampira.  

U vezi sa ovim fenomenom javljaju se različita pitanja, na koja ćemo pokušati da odgovorimo: koje su sve okolnosti uticale na izuzetnu popularnost ovih serija i serijala, kako su vampiri od antagonista i neprikosnovenog zla posali junaci i ljubavnici i kako su se ove teme i njihovi junaci menjali i koja su sve nova značenja i uloge dobili.

 

Nađa Duhaček je magistarka ženskih studija sa programa GEMA koji zajedno sprovode Univerzitet u Granadi i Institut za humanistiku u Ljubljani. Magistrirala je sa tezom ”Rodni aspekti reprezentacije znanja u popularnoj kulturi”  gde je jedna od studija slučaja bila i serija Bafi, ubica vampira. Živi i radi u Beogradu i kroz različite projekte traži načine da feministički sadržaji postanu deo obrazovanja u osnovnim školama

Biljana Mitrović je master filolog i doktorand teorije dramskih umetnosti, medija i kulture. Na Filološkom fakultetu u Beogradu završila je Srpsku književnost i jezik sa opštom književnošću, a na Fakultetu dramskih umetnosti radi na doktorskoj tezi iz oblasti video­igara. Autor i koautor je radova: Fantastika kao diskurs sećanja i pamćenja, Holivudska zmajologija, (Post)humanizam u digitalnom okruženju: kultura i video­igre… Poslednjih pet godina bila je angažovana kao lektor izdanja iz oblasti fantastike i horora. Pored fantastike, horora i video­igara, (logično) najviše je interesuju politička drama i odnos umetnosti i politike. Ljubitelj je i samoproklamovani poznavalac književnih, filmskih, televizijskih i raznih pop­kulturnih ostvarenja koja podrazumevaju vampire (iz vremna pre no što su počeli da svetle i sijaju na suncu).

Dr Aleksandra Milovanović diplomirala je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, odsek za Filmsku i televizijsku montažu, a na istom fakultetu magistrirala na temu Filmski prostor van kadra i recepcija filma: teorijski model i doktorirala na temu Modeli naracije u žanru: filmski žanrovi i žanrovi televizijskih serija. Objavila knjigu Imaginarno polje filmske slike, čitanje i interpretacija (Zadužbina Andrejević, 2011) i ko-autor je Pojmovnika TV serija uz knjigu Televizijske serije (Klio, 2013). Članica je Evropske mreže za studije filma i medija (NECS). Radi kao istraživačica na internacionalnom projektu Screening Socialism. U okviru programa tribina Doma omladine u Beogradu 2013. i 2014 godine autorka je niza tribina pod zajedničkim naslovom Televizijske serije. Objavila je radove Od percepcije ka recepciji filmske slike, estetski i psihološki model (Lipar, 2013), Model naracije u savremenim televizijskim serijama i serijalima (FDU, 2013), Od gledalačke kulture ka kulturi učestvovanja, konvergencija i komplementarnost savremenih medija (Filološki fakultet u Beogradu, 2013), Dokumentarni film i Holokaust, istorijska kontektualizacija dokumentarnih filmova o Jasenovcu (FDU, 2014), itd. Učestvovala je na brojnim domaćim i međunarodnim konferecijama sa radovima kao što su Genre-hybridization and Cross-media Narratives (Srbija, 2011), Blurred Boundaries of Contemporary, Television Series and Serials Four Stages of Development (Portugalija, 2012), Ekrani – mediji – kultura, Veličina i mobilnost ekrana u savremenoj kulturi i medijima (Srbija, 2013), Serbian Sitcom, Comedy of Mentality and Identity (Rumunija, 2013), Socialist Family Sitcom, Bridging the East/West Devide in 1970s (Nemačka, 2013), itd.