Tribina: Biblijski apokrifi u srpskoj srednjevekovnoj književnosti

Ciklus tribina: Religija, nauka i i kultura u istoriji i savremenom društvu
Govore: ma Isidora Ana Stambolić, doktorand filoloških nauka i ma Jovan Blagojević, teolog.

 

Biblija je bila i ostala osnovni pisani dokument judeo-hrišćanske vere, svakako ne i jedini. Brojna biblijska predanja i ličnosti su još tokom starozavetne istorije, kao i perioda između dva zaveta budila maštu čitaoca sakralnih tekstova. Štaviše, čini se da su tajanstvene ličnosti o kojima je biblijski tekst upečatljivo snažno govorio, iako im je posvećivao izuzetno malo mesta, bile one oko kojih su se formirali najobimnija predanja koja nisu ušla u kanon Svetog Pisma. Spomenimo Enoha, Melhisedeka, Levija… Ova apokrifna predanja su preuzeta i nadograđena od strane hrišćanskih pisaca srednjeg veka i, kao takva, izvršila su snažan uticaj na narode koji su u tom periodu prihvatali hrišćanstvo. Jedan od tih naroda bili su i Srbi. Kakav je značaj i uticaj apokrifne književnosti na srpsku srednjevekovnu književnost, kulturu i život?

 

Komentari