Počev od otkrića prvog odlomka bogate mitske građe Starog Orijenta krajem 19. veka, proučavanje i čitanje tekstova Starog Zaveta više nikada nije bilo isto. Mitovi koji govore o stvaranju sveta, čoveka, potopu i ranoj ljudskoj istoriji uveliko su uzburkali javnost početkom 20. veka, i postavilo se pitanje koje je i danas aktuelno: ako Biblija nije jedini tekst koji govori o tim temama, u kojoj meri je ona onda verodostojna? Pitanje postaje još kompleksnije kada su se otkrile jasne sličnosti između Biblije i pojedinih mitova.

Biblijski tekstovi se pojavljuju u vreme kada su drevna mesopotamska i egipatska civilizacija već iznedrile monumentalna književna dela. Ona su u velikoj meri oslikavala staroorijentalne predstave o religiji, svetu i čoveku i oblikovala dalja predanja. Stoga ne čudi da su određeni motivi, forme jezičkog izraza i religijske predstave zajednički za Bibliju i mitsku građu. Pitanjima o postanju čoveka, njegovom prvobitnom stanju i položaju u svetu bavili su se i drevni narodi i biblijski pisci. Jedno od glavnih pitanja predavanja jeste način na koji je biblijski pisac koristio mitsku građu, kako je oblikovao i reinterpretirao, a odgovor na pitanje predavač će pokušati da ponudi kroz brojne primere u toku izlaganja.