Književnost kao izraz ljudskog duha i logosnosti, jedan je od najstarijih poznatih načina ljudskog stvaralaštva. Od Sumera i Akada do klasičnih i modernih ostvarenja, u ovoj oblasti se projavljuje nešto neuhvatljivo, često nagovešteno, ali ne i definisano. Ono što izmiče preciznom određenju, a opet neretko predstavlja samu suštinu, ne samo književnog dela, već pre fundamentalnog ljudskog postojanja koje se u delima univerzalnog značaja ostvaruje. Veza između književnog i duhovnog, pa i religijskog iskustva, prepoznaje se kroz čitavu ljudsku istoriju, a u novije vreme psihološki pristup ovim temama omogućuje nove uvide. Upravo takve uvide nam nudi nova knjiga prof. dr Žarka Trebješanina koju ćemo predstaviti.