Stihovi postaju inkantacije koje zazivaju snopove bliskosti i magnetskih susreta, u intimnim i istorijskim tokovima gde muzika gubi kuću, a životodavna voda u bujicama streaming-a neprekidno metamorfozira iz oblika u oblik. U stalnom sudaru organskog, kompaktnog, i virtuelnog, halucinantno raspršenog, konstrukcije i vibracije, mnoštva i jezgra, vrelog tela i sna, potencijala i fatalnosti, ritam ove knjige je u bujičnoj potrazi za ušćem hora mogućih glasova u jedan glas, autentičan, upućen nekome određenom i željenom: teče za “toplinom tela, ne sunca”.

 

Marko Đorđević (1987) osnovne i master akademske studije završio na Filološkom fakultetu u Beogradu na katedri za srpsku književnost i jezik sa komparatistikom. Autor je romana „Nije to ništa“ i pesničke zbirke „Psi koji trče unazad“. Kao autor je zastupljen u brojnim zbornicima poezije, časopisima i pesničkim portalima. Poezija mu je prevedena na engleski, francuski i makedonski jezik.

Uroš Đurković (1995, Beograd) osnovne (2018) i master studije (2019) sprske književnosti završava na Filološkom fakultetu u Beogradu. Trenutno radi na doktorskoj disertaciji o ekoritičkom čitanju književnog dela Rastka Petrovića. Zaposlen na Institutu za srpsku kulturu u Leposaviću kao istraživač saradnik. Piše i objavljuje književnu kritiku, esejistiku, naučne i stručne radove. Učestvovao na više konferencija u zemlji i inostranstvu.