Ne odričući nijednu od neupitnih zasluga Latinke Perović, Mira Bogdanović je ukazala na ozbiljne teorijske poteškoće u tretmanu pojma elite, na proturečje između zauzimanja za liberalne vrednosti uz istovremeno negiranje načela jednakosti – shvaćene kao jednakopravnost svih pred zakonom i kao neo­tuđivo pravo svakog građanina da bira i da bude biran – te na činjenicu da je Latinka Perović o nekim temama, kao na primer o Svetozaru Marko­viću, kapitalizmu i komunizmu, u ranijim radovi­ma zastupala stanovišta dijametralno suprotna sadašnjima.

Za Miru Bog­­danović sporna je ta neobrazložena konverzija od komunizma na libe­ralizam. Jednako spornim Mira Bogdanović smatra pokušaj Latinke Pero­vić da uspostavi navodni kontinuitet srpskog liberalizma od Piroćanca pre­ko Perića do Marka Nike­zića. Latinka Perović, tvrdi autorka, Piro­ćanca smatra neupitnim libera­lom uprkos tome što je ovaj zastupao u većoj meri autoritarne i ne­­­demo­kratske stavove negoli klasično liberalne. Kad je Perić u pitanju, u potpunosti je zanemarena činjenica da je on bio visokopozicionirani službenik Nedićeve kvislinške vlade i da je bio na strani onih koji su tada progonili skojevca Nikezića.

I tezu da su radikali, srpski nacionalisti i komunisti zapravo u ideološkom i civilizacijskom po­gledu isti Mira Bog­danović smatra spornom. Bez uzimanja u obzir činjenice da je Srbija deo svoje istorije provela u okviri­ma dveju propalih jugoslavenskih država nije moguće shvatiti političke procese u Srbiji, a taj kontekst je – primje­ćuje Mira Bogdanović – u potpu­nosti zanemaren u knjizi Latinke Perović koju Mira Bogdanović strasno, akribično i argumentirano kritikuje i osporava.