Kako onda izaći iz ove egzistencijalno – političke aporije? Ukoliko bi smo pretpostavili da građanska i intelektualna elita koja svoje etičko-moralne premise temelji na postulatima hrišćatsva poseduje kapacitet da se moralni kvaliteti i vrline učine temeljnim odrednicama i karakteristikama našeg društva ili kolektivnog etosa onda postavljam pitanje zašto takvi glasovi razuma i iskre morala nisu adekvatno politički artikulisani jer posledično kao takvi postaju društveno nesvrsishodni i irelevantni. Iz toga nužno proizilazi drugo pitanje da li je onda potrebno okupiti intelektualne i moralne kapacitete po jednostavnim imeniocima (poštenje, moral, kompetencije, ili Veberovskim rečnikom strast, osećaj odgovornosti i mera) na jednom mestu, te uzeti učešća u političkoj areni, što implicira konstantnu opasnost da i sami budemo kooptirani u nedosledan i korumpiran sistem, no čini se alternative nema, jer sve drugo znači da prepuštamo da odluke o nama donose dekadentne, moralno degradirane političke individue kojima su osnovni cilj njihov lični interes i održanje na pozicijama moći, te produžavanje agonalnog političkog privida kojeg eufemistički nazivamo demokratskim društvom. Mogu nas inspirisati principi hrišćanske demokratije Fedotova, hrišćanskog socijalizma Sergija Bulkakova, integralni humanizam Maritena i Munijea, Veberovo promišljanje politike kao poziva, Adenauerov ili Šumanov politički angažman ali iznad  svega je potrebno  da sami napišemo stranicu autentične (srpske) hrišćansko-demokratske politike.

Na samom kraju, važno je  napomenuti da ovo nije kritika usmerena prema vladajućim strukturama već poziv vernom i  mislećem svetu da svojim doprinosom aktuelizuje i politički artikuliše sve one vrline koje poseduje i učini korak dalje ka kreiranju odgovorne politike koja bi dobila zadovoljavajući moralno-etički okvir delovanja i očuvanja svih tradicionalnih vrednosti te je joj vratila izgubljeno dostojanstvo i povratila joj onaj čuveni Aristotelovsko – Veberovski predznak gde je “političar treba da živi za politiku a ne od politike”.

Učestvuju:
prof. dr Čedomir Čupić, Fakultet političkih nauka, UB
o. Vukašin Milićević, sveštenik SPC
Nemanja Starović, istoričar i član izvršnog odbora SPO
dr Seid Halilović, Centar za religijske nauke – “KOM”
dr Nikola Knežević, politički teolog i predsednik Centra za istraživanje religije, politike i društva
Marko Veković, politikolog religije, Fakultet političkih nauka UB