Nenad Dimitrijević je u predgovoru knjige “Jugoslavija kao nedovršena država” napisao: “Teoretičar Zoran Đinđić, naš je savremenik. Bez namere da potcenim sve ono vredno što je upolju društvenih nauka napisano i objavljeno u bivšoj Jugoslaviji, Đinđićevu knjigu „Jugoslavija kao nedovršena država” vidim kao do danas najznačajnije delo koje smo dobili u oblasti političke i ustavne teorije. Ovakvu ocenu zasnivam na dva uvida. Prvo, u tekstovima sakupljenim u ovoj knjizi prvi put su sistematskoj kritici izložene tada vladajuće teorijsko – ideološke paradigme „socijalističke misli o politici“ i „socijalističkog konstitucionalizma“. Upravo, reč je o knjizi, u kojoj je prvi put u Jugoslaviji na teorijski relevantan način afirmisana liberalna misao o pojedincu, društvu i politici. Drugo, Đinđić ne kritikuje socijalističku stvarnost tadašnje Jugoslavije sa pozicija idealnog teorijskog modela. Njemu je važno da čitalac ni u jednom trenutku ne izgubi iz vida kako ustavna demokratija ne postoji „kao takva“. Za nas koji preferiramo ustavnu demokratiju, a koji živimo izvan njenih granica, ovaj aranžman postaje teorijski zanimljiv samo u meri u kojoj je praktično relevantan.”

Najveći broj tekstova Zorana Đinđića sabranih u knjizi “Srbija, ni na Istoku, ni na Zapadu” dr Zoran Đinđić je objavio u novosadskom magazinu STAV, ali i u drugim listovima i časopisima.

“Nastojeći da objasni događaje, posebno s kraja osamdesetih godina, autor je radove koncipirao kao svoje reagovanje na važna zbivanja, ili stavove ličnosti, koje su presudno uticale na sudbinu zemlje. Đinđićevi tekstovi analiziraju suštinu zbivanja, ali su, u istovreme, faktografska slika pojava i ljudi koji su obeležili prošlo vreme i još uvek udaraju pečat današnjici.To su razlozi koji tekstove dr Đinđića danas čine ako ne i aktuelnijim, onda bar jednako interesantnim, kao u vreme u kome su napisani” (iz predgovora priređivača).