Osnova anglikanske liturgijske prakse koja se bazira na „Knjizi zajedničkih molitava“ izrasla je iz viševekovnog iskustva novozavetnih hrišćana, patrističkoga doba i Reformacije.

Liturgija „Knjige zajedničkih molitava“ je reformisana liturgija, međutim cilj njenih uređivača nije bio da se sve do tada učinjeno na polju liturgije ukloni i napiše potpuno nova liturgija (ili pak da se liturgija ukloni iz crkvene prakse), već da se sadržaju liturgije podari smisao u skladu s reformacijskim načelima. Liturgija „Knjige zajedničkih molitava“ ima i svoju ekumensku dimenziju koja se posebno odnosi na pravoslavlje. Hrišćani, i pored velikih raskola koji su se zbili u 11. i 16. veku, ipak baštine zajedničku istoriju u kojoj su nastali predivni bogoslužbeni obrasci. Takođe, u drugom delu programa, biće predstavljeno prvo srpsko izdanje „Hajdelberškog katehizma“ (1563) kao jedno od najznačajnijih dela tradicionalnog protestantizma.