U sklopu ovog ciklusa 12. aprila predavanja će održati Ursula Huws, profesorka na Studijama rada i globalizacije na Univerzitetu Hertfordshire, i Catherine Samary, predavačica i istraživačica na Univerzitetu Paris-Dauphine i Institutu za evropske studije.

Ursula Huws će govoriti o aktuelnoj ekonomskoj krizi i procesu privatizacije javnog sektora koji je godinama unazad jedno od najvećih polja ekspanzije za multinacionalne kompanije, kao i o posledicama pretvaranja radništva javnog u radništvo privatnog sektora. Catherine Samary, koja se u svom radu dosta bavi prostorom nekadašnje Jugoslavije, analiziraće procese periferizacije istočnoevropskih postsocijalističkih zemalja uz osvrt na specifičnosti ekonomske krize unutar ovog regiona.

Naredni događaj iz istog ciklusa biće održan 6. maja kada će predavanja održati Goran Musić, ekonomista, istoričar i dugogodišnji aktivista u studentskim i radničkim inicijativama, i Michael A. Lebowitz, istaknuti marksistički teoretičar, prof. emeritus ekonomije na Simon Fraser Univerzitetu u Kanadi i donedavni saradnik venecuelanske vlade.

BIOGRAFIJE:

Ursula Huws je profesorka na Studijama rada i globalizacije na Univerzitetu Hertfordshire i urednica međunarodnog interdisciplinarnog časopisa Work Organisation, Labour and Globalisation.

Catherine Samary je predavačica i istraživačica na Univerzitetu Paris-Dauphine i Institutu za evropske studije. Doktorirala je u oblasti ekonomskih nauka istražujući različite reforme ranijih jugoslovenskih i istočnoevropskih sistema, njihove krize i transformacije unutar kapitalističke globalizacije i proširenja Evropske unije. Saradnica časopisa Le Monde Diplomatique. Članica Naučnog saveta francuskog ATTAC-a. Aktivna od 1960-ih u Francuskoj i u internacionalističkim mrežama radikalne levice. Članica Četvrte internacionale.

O ciklusu ZAGLAVLJENI NA PERIFERIJI:
Nakon sloma državnog socijalizma, balkanski region biva zahvaćen agresivnim procesima neoliberalne transformacije. Njihovo napredovanje, pre svega u vidu privatizacije privrede, deregulacije tržišta i komodifikacije svih vrsta dobara, dovelo je do drastične polarizacije društva. Pod izgovorom „stvaranja bolje poslovne klime“, „dobijanja povoljnih kreditnih aranžmana“ i „privlačenja stranih investivija“ kao jedinih načina za podsticanje privredne aktivnosti i ostvarivanje ekonomskog razvoja, političko-ekonomska moć koncentriše se u rukama vladajuće manjine.
Ovi procesi su krajem prve i početkom druge decenije XX veka dodatno pojačani krizom akumulacije kapitala i oštrim merama državne štednje, koji se kao odgovor na nju sprovode u većem delu sveta. Spirala ekonomske krize prešla je put od američkog finansijskog sektora, preko dužničke krize zemalja evropske periferije i krize čitave evro zone, pa sve do dovođenja u pitanje daljih EU integracija.

Takozvane tranzicione procese u Istočnoj Evropi napokon treba nazvati pravim imenom – procesima periferizacije. U suštini, tamo kuda su krenula pre više od dve decenije, nekadašnja socijalistička društva su odavno već stigla: na mesto (polu)periferije svetskog kapitalističkog sistema. Iako u lokalnom javnom govoru i dalje dominira ideja o mogućnostima za „pošteni kapitalizam“ – navodno smo se zagubili negde na putu ka njemu – istina je da kapitalizam na periferiji ni ne može da izgleda drugačije od ovoga u čemu trenutno jesmo: zaglavljeni u odnosima sveopšte zavisnosti spram zemalja kapitalističkog centra.

Problem aktuelnih procesa neće biti razrešen bez radikalnog preispitivanja samih osnova postojećeg sistema. Tek kada razumemo poziciju u kojoj se nalazimo možemo predložiti konkretne alternativne programe drugačijeg razvoja društva: onog u kojem će osnovne društvene aktivnosti biti usmerene na zadovoljavanje potreba ljudi, a ne kapitala.
toga će program Zaglavljeni na periferiji imati za cilj analizu procesa kapitalističke restauracije koji su proizveli periferizaciju privreda i društava istočnoevropskih postsocijalističkih zemalja. Kroz seriju predavanja i razgovora na kojima će gostovati veliki broj aktuelnih domaćih i međunarodnih predavača i predavačica insistiraće se na kritici „tranzicionih“ i „evrointegracijskih“ procesa iz perspektive levice, kako bi se osvetlila postojeća pozicija i uloga ovih zemalja unutar globalnog kapitalizma, ali i promislile moguće alternative sadašnjem stanju.