Premijera dokumentarnog filma: SCRATCHING A BROKEN RECORD

Cena ulaznice: 100 dinara.
Režija: Jelena Mitrović. Produkcija: Simply Terrance Productions, Red & Blue. Scenario: Terrance Davon Smith, Nikola Mitrović. Fotografija: Jelena Mitrović.
Muzika: Hornsman Coyote & Soulcraft, Eyesburn, S.A.R.S., Bebi Dol (James Brown), Vlatko Stefanovski, Del Arno Bend, Orthodox Celts, Crni biseri, Ljubiša Danilovski i Predrag Stefanović (Robert Johnson).

Srbija – SAD, 2015, 108 min.  Prigodan za sve uzraste
 
Realizaciju filma finansijski pomogli: Syracuse University & The College of Visual & Performing Arts, Beyond the Balkans Kickstarter Campaign, Forrest Dixon, Dianne Lawson Baker, Peggy Taylor, Rick & Katie Reiss, Vesna & Veljko Pištinjat, Mary Rodriguez, Jorge Rivera.
 
Uloge: Nemanja Kojić, Žarko Kovačević, Vladimir Janković, Dragana Šarić, Aleksandar Petrović, Vlatko Stefanovski, Jovan Matić, Predrag Novković, Predrag Stefanović, Ljubiša Danilovski, Terens D. Smit, Branka Kojić.

 
Siže: Student američkog koledža, Syracuse University,  Terens D. Smit iz Bruklina, 2010. god. posećuje novosadski muzički festival EGZIT, oduševljava se nastupom srpskog benda S.A.R.S. i u to vreme solo izvođača – Hornsman Coyote  i tada se u njemu rađa ideja da dublje istraži i filmski dokumentuje svoje putovanje kroz nepoznato zvano – Srbija.
 
Terens se 2011. godine vraća u Srbiju i tri nedelje provodi intervjuišući svog domaćina, Nemanju Kojića koji u to vreme radi na ponovnom okupljanju svog starog benda Eyesburn. Otkrivamo jednu do sada u javnosti neviđenu stranu frontmena benda Eyesburn, kroz koju i on sam ponovo sebi otkriva prvobitnu inspiraciju koja ga je i povela kroz svet muzičke kreacije, osećamo njegovu želju da se izbori sa svojim „demonima“, frustracijama i razočarenjima, onim što najbolje ume, a to je muzika. U isti mah, otkrivamo njegovu ljubav i ponos prema svojoj zemlji i narodu i nezadovoljstvo nepravdom koja je učinjena toj zemlji i tom narodu poslednjih nekoliko decenija.
 
Film prelazi u svojevrstan vremeplov kroz istoriju srpskog rokenrola zahvaljujući živom svedoku samih njegovih početaka, Vladimiru Jankoviću, čoveku koji je svirao u rokenrol bendu nekoliko godina pre nego što su nastale mnoge prve legende svetske rokenrol scene poput Doors-a, Hendrix-a itd. U jednom trenutku Vlada povlači paralelu stanja „nekad i sad“ na domaćoj muzičkoj sceni i otkriva da li je optimističan glede budućnosti iste.
 
Dragana Šarić nas pušta u svoj svet mašte, kreacije i surove realnosti i pri tom otkriva toliko stvari o sebi i o onome što joj je najvažnije kako u profesionalnom tako i u duboko ličnom aspektu svog bića, u najiskrenijem i najličnijem razgovoru do sada.   

   
Aleksandar Petrović, najpoznatiji srpski Kelt nas vodi na putovanje dugo preko 2000 godina kroz mesto na mapi koje nam je danas svima poznato kao Beograd i o vezi ta dva, po njemu, usko vezana naroda, srpskog i keltskog.

 
Žarko Kovačević, frontmen, verovatno danas najuspešnije i najpopularnije srpske grupe, S.A.R.S., daje svoje viđenje o današnjoj muzičkoj sceni Srbije ali i čitavog regiona bivše Jugoslavije, nadovezujući se time na priču glavnog producenta poslednje TV emisije posvećene rokenrolu u Srbiji, „Gruvanje“, gospodina Predraga Novkovića sa TV Vojvodine.
 
Legenda muzike bivše Jugoslavije i jedan od internacionalno najpriznatijih muzičara sa ovih prostora, gospodin Vlatko Stefanovski otkriva kakvu je ulogu grad Beograd odigrao u njegovoj karijeri, način na koji je tradicionalna balkanska muzika uplivala u njegov rokenrol izraz i kako je njegova saradnja sa najpriznatijim svetskim velikanima današnje muzike uticala na to da posle svega on i dalje stoji čvrsto s obe noge na zemlji i odakle danas crpi energiju da nas svakim novim albumom i svakim novim nastupom iznova oduševljava.

 
U svom istraživačkom pohodu, Terens pronalazi, nadomak Beograda, dvojicu nepoznatih bluz muzičara, koji nikada nisu imali javnih nastupa. Ljudi koji rade neke svoje poslove, izdržavaju svoje porodice ali kad se, s vremena na vreme, nađu, dešava se jedna, teško opisiva rečima, muzička čarolija, na kojoj bi im pozavideli čak i neki velikani svetske bluz scene. I baš tu, naš vodič i saputnik, nalazi to nešto što je osećao da je prisutno i što ga je vuklo iznova nazad u Srbiju, zemlju o kojoj je čuo samo najgore preko stranih medija, a što ni sam sebi, do tog momenta, nije uspevao da konkretizuje. Pronalazi običnog čoveka sa kojim ima nebrojeno više sličnosti nego razlika.

 
Putovanje se završava sa onim ko ga je i inspirisao na samom početku. Nemanja Kojić nas 2014. godine pušta duboko u svoj život, upoznaje nas sa svojom majkom i sa radom svoga, nedavno preminulog oca, inače svetski priznatog vajara, govori nam o odnosu prema svojim roditeljima. Govori o svojim počecima u muzici i velikom uticaju Del Arno benda na njega, pogotovo frontmena tog benda Jovana Matića, koji nam i sam kroz razgovor otkriva kako ono najličnije i najbolje u čoveku briše razlike između naroda, između različitih kultura, zamenjuje i sam jezik i spaja ljude iz svih krajeva sveta na najlepši i najplemenitiji mogući način, kroz muziku.
 
Nemanja Kojić, zatim, deli sa nama i svoje teške i loše trenutke iz života i karijere i otkriva nam gde, kada i kako je našao snage da se izbori sa jednim od najvećih svetskih problema koji ni njega samog nije zaobišao – sa problemom alkoholizma.
 
Ipak, na kraju, zagledan u budućnost, uspeva da svoje ime ucrta na mapu svetske rege scene, za sada kao trombonista, nastavlja rad sa svojom starom ekipom Eyesburn i ispunjava sebi davnu želju da na svoje solo pohode u rege muzici ubuduće putuje u društvu prijatelja iz benda Soulcraft. Sve dok se, jednog dana, ne završi njegova muzička misija a čiji će kraj dočekati, kako sam kaže, kraj reke, u kući koju mu je otac ostavio, čije čitavo dvorište jednog dana želi da ispuni sadnicama organske hrane.
 
Putovanje dugo preko četiri godine, nekoliko različitih priča, različitih sudbina koje su svih ovih godina imale uticaj i na mnoge od nas, jedan stranac koji se ovde više ne oseća kao stranac, a sve nas spaja jedna stvar, nimalo naivna, već veoma bitna – MUZIKA.

 

Komentari