“Restartovanje istorije” i/ili “reinterpretacija faktografije”, sintagme su koje se sve češće čuju u inostranim krugovima, ne samo političkih propagandista. Zakupljivanje prostora u štampanim i elektronskim medijima za “svoje istine” postalo je svojevrsna industrija koja se već sada otela kontroli i verifikovanju, te belodano ima nesagledive posledice.
 
Manipulisanja, pojednostavljivanja, podmetanja, uništavanja postojećih, do sada nespornih istorijskih fakata i dokaza, i/ili (vizuelna) kreiranja novih, potpuno izmišljenih, za posledice imaju bezočne revizije, a predstava o nacijama i državama zavisi samo od njihove finansijske moći, uticaja i svetski uticajnih pokrovitelja, dakle od mogućnosti za manipulaciju i “kontekstualizaciju”.
 
Jesmo li i mi sami, zbog svoje površnosti, nemarnosti, neodgovornosti, neukosti i kratkovidosti, krivi što su nam, posmatrano u ovom svetlu, dosadašnji stripovi koji su se bavili starijom ili novijom istorijom najblaže rečeno naivni, neuverljivi i čak odbojni, što crtački – što pripovedački?

 

O ciklusu:

Strip se najčešće tretira kao društveno bezazlen, ali su ova umetnost i njeni stvaraoci u Srbiji često bili deo važnih istorijskih događaja — ponekad i u samom središtu. Neki umetnici su i sudbinski platili zbog svog društvenog delovanja ili prosto sklopa okolnosti u kojem su se našli. Ovo su priče o političkim angažmanima stripara, cenzurama, ideološkim sukobima, opredeljivanjima u Drugom svetskom i građanskim ratovima, učešću u propagandi, o smrtnim kaznama, robijama i izgnanstvima, kao i o drugim, nekada zabranjenim temama i neprijatnim tajnama srpskog i jugoslovenskog stripa. Na okruglim stolovima govore istoričari, učesnici događaja, svedoci i članovi porodica.