Tribina: “Premudrost sazda sebi dom” – oblik i smisao jerusalimskog hrama

Ciklus tribina: TEOLOGIJA I ARHITEKTURA

Organizacija: Dom omladine Beograda i Institut za studije kulture i hrišćanstva

Predavač: prof. dr Davor Džalto

Jerusalimski hram nije bio samo kultno mesto antičkog judaizma, već i inspiracija za mnoge kasnije hrišćanske hramove. Veze između arhitekture jerusalimskog hrama i hrišćanske arhitekture su vidljive kako u organizovanju strukture prostora, tako i u simbolici hrama i pojedinih obreda. Predavanje će biti fokusirano na prvi hram i religijsku tradiciju koja je za njega bila vezana. Ova tema će biti obrađena iz perspektive „teologije (prvog) hrama“ koju je razvila Margaret Barker, britanska teološkinja.

Uvodna reč: Sergej Beuk, Dom omladine Beograda
Moderira: Danijela Marković, Institut za studije kulture u hrušćanstva

Davor Džalto je redovni profesor na Odseku za istočno hrićanstvo Univerzitetskog koledža u Stokholmu i predsednik je Instituta za studije kulture i hrišćanstva. Njegov predavački, naučno-istraživački i društveno angažovani rad vezan je za oblasti teologije, studija kulture, istorije i teorije umetnosti, kao i društvenopolitičke filozofije. Autor je i priređivač više knjiga, među kojima su i “Beyond Capitalist Dystopia: Rethinking Freedom and Democracy in the Age of Global Crises”; “Anarchy and the Kingdom of God”; “Umetnost kao tautologija”; “The Human Work of Art: A Theological Appraisal of Creativity and the Death of the Artist“.

 

Ciklus tribina „Teologija i arhitektura“ ima za cilj da stručnu i širu javnost upozna sa odnosom između sakralnog prostora, njegovih oblika i simboličkog značenja, i religijskih ideja i rituala. Ciklus obuhvata mediteranske i zapadne tradicije, uključujući antičku Grčku i Rim, judaizam, islam, hrišćanstvo, ali i moderne fenomene poput “sekularnih religija” i njihovih (sekularno) sakralnih prostora, poput nacionalnih memorijala i slobodno-masonskih hramova. Pored upoznavanja sa specifičnostima religijskih ideja, rituala i arhitektonskih oblika u svakoj pojedinačnoj tradiciji, ciklus takođe ima za svrhu ukazivanje na kontinuitete koji postoje između tradicija koje formalno shvatamo kao različite; sveti prostori i njihova simbolika pružaju možda i najupečatljivije svedočanstvo o tim kontinuitetima.

Komentari